Με πορδές (σόρυ κιόλας) αυγά δεν βάφονται αλλά ...

ούτε με συνεντεύξεις επί συνεντεύξεων και με ψέματα σωρηδόν δεν φτιάχνονται ομάδες. Πέντε χρόνια τώρα προσπαθούν οι διαχειριστές να ωραιοποιήσουν το τίποτα ,να του δώσουν υπόσταση. Τα τελευταία κρούσματα ,οι τελευταίες απόπειρες να προσδώσουν υπόσταση στο τίποτα ήταν η συνέντευξη των Θανοπουλονοτιαδων αρχές Ιουνίου και η συνέντευξη του φαιδρού διαχειριστή πριν λίγες μέρες. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η παραγωγή έργου είναι μηδενική παρ’ όλη την αδικαιολόγητη ανοχή αλλά και την σημαντικότατη οικονομική υποστήριξη του κόσμου προς το πρόσωπο τους. Παράλληλα με το μηδενικό τους έργο οι διαχειριστές φόρτωσαν με ένα περίεργο τρόπο με καινούργια -δικά τους 100% - χρέη της ομάδας.

Μηδενικό έργο και στην ποδοσφαιρική ομάδα λοιπόν. Με μια αποδόμηση από βασικά της στελέχη εδώ και χρόνια και με αντικατάσταση τους από μετριότητες στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Τα συμπτώματα της ανικανότητας τους αλλά και της απροθυμίας τους να επενδύσουν πραγματικά όλα αυτά τα χρόνια αλλά και αυτό το καλοκαίρι στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας εμφανίστηκαν στο αγώνα με την Εβερτον. Της Εβερτον των τελευταίων θέσεων της Premiership. Ο ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ και η ΓΕΛΟΙΠΟΠΟΙΗΣΗ της ΑΕΚ σε αυτό τον αγώνα είναι το αποτέλεσμα όχι μιας κακής μέρας, είναι το αποτέλεσμα όχι της διαφοράς επιπέδου Ελληνικού και Αγγλικού ποδοσφαίρου αλλά του …. cost cutting , της ουσιαστικής και ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ υποβάθμισης της ομάδας σε επίπεδα απογοητευτικά και τραγικά για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η ομάδα που χτυπούσε στα ίσια τη Ρεάλ στην ΝΦ (3-3) στο Μπερναμπέου (2-2) λίγα χρόνια πριν δηλαδή το 2002 κατάντησε να διασύρεται από μια ομάδα που παλεύει για παραμονή στην Premiership. Τόσο χαμηλά καταντήσανε την ομάδα οι επικίνδυνοι διαχειριστές.

Πολλοί ίσως ισχυριστούν ότι ο Παναθηναϊκός που έχει επενδύσει σημαντικά ποσά τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μια εικόνα όχι πολύ καλύτερη από αυτή της ΑΕΚ. Προσωπικά πιστεύω ότι οι άστοχες κινήσεις του Παναθηναϊκού δεν αποδεικνύουν την μη αναγκαιότητα σοβαρής επένδυσης στο έμψυχο δυναμικό της ΑΕΚ. Απλά αποδεικνύει ότι τα όποια ποσά επενδυθούν θα πρέπει να επενδυθούν με τέτοιο τρόπο ώστε να καλύψουν τα πραγματικά κενά της ομάδας και όχι τα επικοινωνιακά.

Καλώς ή κακώς με τα ψέματα ομάδα πρωταθλητισμού, ομάδα που μπορεί να σταθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο με αξιώσεις ΔΕΝ γίνεται . Η απλή αλήθεια είναι αυτή που είπε πολύ πρόσφατα κάποιος γνώριμος στα της ΑΕΚ : «… η ΑΕΚ χρειάζεται ριζικές λύσεις και γενναία χρηματοδότηση προκειμένου να δημιουργήσει τις απαραίτητες για την ιστορία της προϋποθέσεις πρωταθλητισμού και ότι δεν της είναι αρκετή ακόμα και η ορθολογική διαχείριση των εσόδων της, όταν μάλιστα με τις σημερινές συνθήκες θα υπολείπονται σταθερά των αντίστοιχων εσόδων των ανταγωνιστών της»

Η λίμνη μετατράπηκε σε βάλτο που μέσα του μπορεί να πνιγεί ολόκληρη η ΑΕΚ από την απροθυμία να επενδύσουν , από την ανικανότητα να διαχειριστούν και από τους χαμηλούς στόχους που θέτουν οι οποίοι έρχονται σε ξεκάθαρη αντίθεση με τις προσδοκίες του κόσμου αλλά και της ιστορίας της ΑΕΚ. Υπάρχει λύση ή θα συνεχίσουμε την χαμηλή και καθοδική πτήση ;; Κατά τη γνώμη μου η λύση είναι μια : Αποχώρηση των τωρινών διαχειριστών - αφού πρώτα καλύψουν τα χρέη , τα φρέσκα χρέη που οι ίδιοι δημιούργησαν- και παράδοση των κλειδιών της ομάδας σε οικονομικά δυνατούς ενδιαφερόμενους αγοραστές. Όχι συν-διαχειρίσεις , όχι άλλα ψέματα όχι άλλος χαμένος χρόνος. Ίσως κάποιοι ισχυριστούν ότι δεν υπάρχει κάποιος οικονομικά πολύ δυνατός ενδιαφερόμενος αγοραστής ή αγοραστές να επενδύσουν στην ομάδα. Ναι, αυτό είναι αλήθεια αν μιλάμε για συνδιαχείριση. Κανείς οικονομικά δυνατός που θέλει να επενδύσει δεν θα δεχθεί να τοποθετήσει τα χρήματα του στην ΑΕΚ για να τα συνδιαχειριστεί με Θανόπολους και Αθηνηδες και άλλους τέτοιους περίεργους αλεξιπτωτιστές. Θα υπάρξουν αρκετοί οικονομικά ισχυροί επιχειρηματίες να ενδιαφερθούν για την ΑΕΚ με την προϋπόθεση ότι αυτοί θα ελέγχουν πλήρως την τοποθέτηση των χρημάτων τους χωρίς συν-«εταίρους» τους τωρινούς διαχειριστές. Για να πάνε τα πράγματα όμως προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να συμβάλει και ο κόσμος που θα πρέπει από απλός θεατής με σκυμμένο το κεφάλι να μετατραπεί σε μια δύναμη απομάκρυνσης των διαχειριστών, των πολυλογάδων, των κυρίων τίποτα.